Het leven in Cuba is sterk beïnvloed door de Communistische koers, die het land is gaan varen na de revolutie en Fidel Castro aan de macht bracht. Door het isolement dat dit met zich meebracht kwam het land in een slechte economische situatie en moest de bevolking leven met veel beperkingen. Onder andere door de huidige economische crisis moet de regering drastische maatregelen nemen om het land van een bankroet te redden.

In het jaar na de revolutie in begin 1959 werden privé-eigendommen onteigend en nutsbedrijven genationaliseerd en de controles op de privé sector verscherpt. In de jaren daarna ging Cuba over een volledig communistisch systeem naar het model van de Sovjet Unie. Hetgeen leidde tot een volledig embargo op diplomatiek en economisch vlak door de Verenigde Staten. Hierdoor verslechterde de economische situatie van het land, alhoewel het veel steun kreeg uit de Sovjet Unie. Het uiteenvallen van de Sovjet Unie in 1991 leidde tot een diepe economische crisis, die de ‘special period’ werd genoemd.

Vanaf het begin van de jaren zestig werden er ook Comités voor de Bescherming van de Revolutie, Comités de Defensa de la Revolució (CDR), gevormd. Een netwerk van buurtcomités over heel Cuba, die de ‘ogen en de oren van de revolutie’ zijn ter bevordering van de sociale welvaart en verslag uitbrengen van contra-revolutionaire activiteiten.

In 1962 werd het rantsoenboekje ‘Libreta de Abastecimiento’ ingevoerd als tijdelijke maatregel voor de crisis, maar bestaat nu nog steeds. Het aantal artikelen dat hiermee is te verkrijgen is wel verminderd in de afgelopen jaren. Mede door toedoen van de slechte economische situatie waarin het land verkeert. Zo zijn begin 2011 zeep, tandpasta en wasmiddel uit het basisrantsoen gehaald en nu voor hogere (vastgestelde) prijzen verkrijgbaar in de winkels.